Opgelicht: een tip van het rookgrodijn
Deel V – klimaatlarie
Dit voorjaar leek het tij te keren. Als gevolg van de aanvoer vanuit Texas en Qatar zijn de gasprijzen gedaald tot op het niveau van zomer 2021. In Brussel gaan stemmen op om de kleine gebruiker en het midden- en kleinbedrijf te beschermen door via vaste contracten de energieprijs voor deze kwetsbare groepen te stabiliseren. Opnieuw ligt Nederland dwars, samen met Duitsland: het voorstel, dat vooral goed ligt bij de Zuidelijke lidstaten, zou de markt verrommelen. Die werkt immers prima.
De Nederlandse overheid zit kennelijk niet te wachten op stabiele, lage energieprijzen. Dat ondermijnt immers de volop gesubsidieerde verkoop van duurzame energie-opwekkers: een warmtepomp, zonneboiler, een pelletkachel of biomassaketel. De volgende stap naar een duurzaam, uitstootvrije toekomst.
Dat we zo snel mogelijk,ongeacht de kosten, moeten overgaan tot de aanschaf van deze kostbare apparatuur, leunt zwaar op de gedachte dat we een klimaatramp kunnen voorkomen, door de individuele inspanning van alle Nederlanders, in de overtuiging dat Het voorbeeldige gedrag van één volk representatief zou zijn voor de wereldbevolking. Op dit principe stoelt het strenge eco-regime waaraan de burgerij is onderworpen.
Die flinke veer die we moeten laten, dient een heel ander doel: behalve dat het wellicht hier en daar uw vaste lasten kan drukken, is het vooral de eco-lobby die er volop de vruchten van plukt, het conglomeraat van bedrijven en producenten in de zon-wind en isolatiehandel niet te vergeten de biomassa -industriëlen.
Wat betreft dat laatste vinden we in de frontlinie van deze groene kruisvaart D 66, Groen Links en PVDA die zich als fakkeldragers hebben opgeworpen van de groene revolutie. Even leek het dat ze op hun schreden zouden keren. Na groeiende protesten en de nieuwste wetenschappelijke inzichten, zijn 85 natuurorganisaties in 2020 van de oorspronkelijke koers afgeweken door zich ferm uit te spreken tegen biobrandstof. Niet de politieke partijen waarin ze zich vertegenwoordigd zien: de klok kan niet worden terug gedraaid. De bouw van de biomassacentrales gaat door. De megasubsidies zijn bindend en het merendeel van de contracten kunnen niet ongedaan worden gemaakt. En de EU zegt niet zonder biomassa te kunnen. Die maakt circa 60 procent uit van de Europese hernieuwbare energie. Dat biomassa niet hernieuwbaar is, voor het merendeel, stoort de beleidsmakers niet: biomassa telt gewoon mee in het duurzame energiepakket. Feiten doen er niet toe Het rekensommetje moet kloppen.
Dus volharden dan maar, in het oorspronkelijke plan, als ezels in een doodlopende steeg. De toewijding waarmee de EU en de voormalige massapartijen zich op deze politieke zelfmoord hebben geworpen, dwingt zelfs bij de meest fanatieke lemmingen respect af.
De vergunning voor een van de grootste biomassacentrales, in Bergen op Zoom, is ingetrokken. Dit vanwege de hoge concentraties van stikstof die de natuur in Brabant en België bedreigen. Dat honderden van dergelijke centrales meer stikstof verspreiden dan de vele boerenhoeves die om dezelfde reden moeten worden opgedoekt, samen met de kolencentrales die ze vervangen is niet het minste bezwaar voor deze fanatieke promotors van bio-energie.
Daarbij bedienen deze politieke kameleons zich van een gewiekste constructie die berust op een kunstmatige tegenstelling tussen groene en fossiele energie. Op het oog een logische redenering: groene energie is plantaardig, komt uit de natuur voort en is dus verantwoord en schone energie. Fossiele energie is chemisch, dus klimaatonvriendelijk. Geen speld tussen te krijgen, zou je denken. Dat is de truc waarmee de klimaatclubs steeds gepleit hebben voor biobrandstof. Er steekt een adder onder het gras. Allereerst, fossiele energie bestaat net als bio-brandstof uit plantresten. Bij verbranding komt bij zowel biomassa als fossiele brandstof broeikasgassen en andere schadelijke stoffen vrij. Onverwerkt hout geeft de meeste stikstof- en koolstofuitstoot, vervolgens steenkool, olie in al haar verscheidene vormen, vloeibaar gas (lng), en onderaan aardgas met de minste uitstoot. Ook voor pellethout (houtige biomassa) geldt dat de stikstof/koolstofemissie groter is dan dat van steenkool, daar de gederfde co2-opname moet worden meegerekend. Hoe slecht een brandstofsoort is voor mens en klimaat, hangt dus niet af van of het fossiel of ‘groen’ wordt genoemd, maar waar de energievorm in dit rijtje thuishoort.
Dat het voortschrijdend inzicht veel te laat op gang is gekomen over de nadelige werking van biobrandstof, is te wijten aan een gebrek aan historische en wetenschappelijke kennis die volop voorradig is over het onderwerp. Al in de jaren vijftig is in dit verband uitgebreid onderzoek gedaan naar de ‘killersmog’ in Londen, waar in de armere wijken voornamelijk verwarmd werd door het stoken van hout en kolen, tengevolge waarvan duizenden de dood vonden. In India, waar nog steeds in dichtbevolkte gebieden op houtvuur wordt gekookt, sterven jaarlijks tienduizenden als slachtoffer van rookvergiftiging.
De promotie van dit middeleeuwse gebruik Heeft een politieke, geen wetenschappelijke drijfveer. Het sluit perfect aan op de bedrijfspropaganda, bekend als greenwashing, een favoriet instrument van de energietycoons. Die spenderen meer aan marketing en pr dan aan verduurzaming. Volop gesteund met megasubsidies. Het rijk steekt maar liefst 11 miljard in biomassa, dat bijna twee maal zo veel broeikassen produceert dan ons eigen gas. Ik zeg het nog maar eens. Het energiebeleid wordt niet ingegeven door common sense. Niet de urgentie, maar de markt bepaalt. Politieke keuzes worden ingefluisterd door de lobbyisten van energiereuzen als Vattenfall en RWE. De enige zinnige conclusie die hier valt te trekken is dat biomassa nooit had moeten worden opgenomen in het Europese transitiepakket. De massale ontbossing die dit tot gevolg heeft, zou niet plaats hebben gehad. Het zou de planeet miljarden tonnen broeikasgas hebben gescheeld. Alleen al in ons land Zorgt de ontbossing jaarlijks voor anderhalf miljoen ton co2 extra.
Biobrandstof maakt deel uit van een kolossaal nonsenspakket van de EU dat meer weg heeft van een business model dan van een serieuze aanpak: korter douchen, geen terrasverwarming, een berg aan isolatie, iedereen aan de huisbatterij en andere aanslag op je spaartegoeden die de overheid nog voor u in petto heeft. Invloed op het klimaat: 0,0.
De groene kerk speelt in Op het menselijk onvermogen om De zaken in hun juiste verhouding te zien: ‘If humans understood probabilities better, Las Vegas would still be a truckstop in the desert,’ houdt Nassim Taleb, schrijver van De zwarte Zwaan, ons voor. Ter illustratie: Nederland is verantwoordelijk voor ruim 1 procent van de totale uitstoot op de planeet. Van dat honderdste deel komt 13 procent voor rekening van de gezamenlijke Nederlandse huishoudens. Het overige deel wordt veroorzaakt door industrie, landbouw, transport woningbouw etc. Zelfs als we in dit land allemaal verschrikkelijk ons best doen, valt dit in het niet bij de broeikasgasproductie van landen als India, China, de VS. En is er dus geen enkele zinnige balans tussen de minimale inspanningen in het grootste deel van de wereld en de onzinnig hoge investeringen waartoe hier de particulieren wordt gedwongen, moreel of via schaamteloze fiscale chantage.
En dat terwijl de hoofdschuldigen zijn aan te wijzen. Volgens de Amerikaanse geograaf Matt Huber is meer dan 70 procent van de mondiale uitstoot van co2 toe te schrijven aan honderd grote bedrijven. Driekwart van de totale uitstoot van broeikasgassen in Nederland komt voor rekening van twaalf fossiele reuzen als Yara en Tata Steel. Bij geen van die zwaargewichten is de uitstoot de laatste tien jaar gedaald. Nog geen 10 procent van de mega-opbrengsten van deze zware industrie is gestoken in verduurzaming. Minstens een derde van de woekerwinsten in de fossiele sector, van Shell, Exxon en andere westerse olieproducenten verdween in de toch al vorstelijk bediende zakken van de aandeelhouders.
sienscherp ge